سنگ‌های طبیعی که امروزه در ساخت دیوارهای باربر استفاده می‌شوند تقریباً تمام سنگ‌های توف هستند، اما در زمان‌های قدیم بسته به منطقه جغرافیایی و وجود معادن، بسیاری از انواع سنگ‌های دیگر نیز برای سازه‌ای «محبوب» عالی در نظر گرفته می‌شدند.
سنگ مرمریت ساختمانی بر خلاف سنگ آهک و ماسه سنگ معمولی که دارای ارزش بیشتری است، با توجه به زیبایی خاص، هزینه کار تخصصی و حمل و نقل، بیشتر به عنوان عناصر تزئینی، روکش و کفپوش استفاده می شود.
ساختمان‌ها و معمولاً به شکل روستایی خود (صیقل‌نشده) به‌شکل آشلار (سنگ‌های مربعی) استفاده می‌شدند که باعث پیدایش شاهکارهای معماری و شهرهای تقریباً تک رنگ می‌شد، بیایید نمونه‌ای از سنگ لکسس یا سنگ نوتو (سیسیل) را ببینیم.
اگرچه از آنها برای دیوارهای باربر استفاده نمی شود، اما امروزه همچنان هم برای مرمت بناهای تاریخی و هم به صورت دال برای پوشش دیوارها و کفپوش ها و برای ساخت دیوارهای خارجی استفاده می شود.
همچنین باید به اهمیت بازالت در ساختمان سبز به عنوان ماده ای کم هزینه، ادغام زیست محیطی آسان و در طبیعت بسیار رایج اشاره کرد.
سنگ با منشاء آتشفشانی ماگمایی هنوز هم بیشترین استفاده را در ساخت و ساز دارد.
با سختی متوسط، به راحتی قابل کار است، حتی اگر در برخی مناطق کمی رادیواکتیو باشد.
این مزیت قابل توجه این است که عایق حرارتی قابل توجهی است. در ایتالیا ما کل شهرهایی داریم که روی توف، داخل و با توف ساخته شده اند، مانند کالکاتا در استان ویتربو.
سنگ مرمر یک سنگ رسوبی است که نام آن از یونانی گرفته شده و نشان دهنده یک “سنگ درخشان” است.
بی نهایت تنوع رنگ وجود دارد که به دلیل تبلور متفاوت در طول هزاره ها و نوع ناخالصی های موجود در سنگ (رس، سیلت و غیره) است.
با توجه به گرانبها بودن آن، عمدتاً در ساخت و ساز برای پوشش داخلی و خارجی و کف سازی به صورت دال استفاده می شود و نه به عنوان مصالح ساختمانی سازه.
از جمله اینکه به راحتی توسط برخی از انواع اسید مانند لیمو یا سرکه لکه دار می شود و نیاز به نگهداری تخصصی دارد.
در ایتالیا، شاید یکی از شناخته شده ترین سنگ مرمر سفید کارارا باشد.
